**Thanks to Ugur Bektas for the photograph
Legendary communications and sociology professor Unsal Oskay.. We lost him.. As his students we were all sorry in his funeral today.. Sorry for loosing him at the age of 70.. We were also sorry not seeing his colleagues in the funeral.. His all students who could come were there and also all famous journalists who were his students.. but, I was only able to count three other lecturers he worked together.. I was told they were at the ceremony at the university but why not in the funeral? at that time, I got sure of who his assistant dean and other teachers were..
I attended his classes for two years.. He wasnt only teaching what we had to, he was teaching what we needed to learn about the life.. Although I was working and we were free not to come to lessons as a tradition for Faculty of Communications of Marmara University, I didnt miss any lesson of him.. None of his students missed his lessons.. I remember some days - him having a newspaper and a book open to read on his lecture desk in class 401 and him telling about the lesson, overlooking the headlines of the newspaper and even reading his book at the same time! He was colouring his lessons with his memories of his years being a student, opinions about media and celebrities, his two ex-wives, the political history of Turkey and the most important ones - his advices likely he was our father.. He was always ready to talk as a friend, ready for any question you ask, ready to think on any subject.. He was always asking questions which you never be sure of the answer and go on a way to research for it.. Although it has been many years since I graduated, I remember every word of what he has told..
for TVs, he said "Don't be a blind watcher", "Don't prepare news which you are not sure you have the video taken"..
for newspapers, he said, "Don't read only one newspaper", "Do read as many columnists as you can", "Guard the truth while preparing your news"..
for politics he said so much about what could be done..
most of all, his advices on 'how to live' were brilliant one by one:
"WHY?" "Ask WHY?"
"Guys or girls, know how to drive a nail. Don't think you wont need it, you will"
"Guys or girls, know how to plant. Don't think you wont need it, you will"
"Guys or girls, tell your love you love him /her. Rush for it because you may not even have time for the next day"
"Do your best for the one you love, never make him/her upset, never cheat on him/her"
"Use your hands and let them have clavus.. In that way you will feel you live, in that way you understand how the workers earn their lives"
"Fanaticism is the way of uneducated people's expression of theirselves"
"Enlightened intellectual is like a couchgrass, it becomes himself and goes ahead in the life and the other one who has a will goes after him/her as a follower"
"Learn at least one foreign language"
Our dearest professor Unsal Oskay.. We will remember you in your Italian pair of shoes, rushing to type several articles, your Dean's office with your old typewriter (we know you didnt like computers) and your green-leaved plants you liked to water..
I am sure you are gone to heaven..
19th October 2009
:( Fulya
*****
**Fotoğraf için Uğur Bektaş'a teşekkürler
Efsane iletişim ve sosyoloji profesörü Ünsal Oskay.. Onu kaybettik.. Öğrencileri olarak hepimiz bugünkü cenaze töreninde üzgündük.. Yetmiş yaşında kaybettiğimiz için üzgündük.. Meslektaşlarını cenaze töreninde göremediğimiz için de üzgündük.. Gelebilen tüm öğrencileri ve ayrıca yetiştirdiği tüm ünlü gazeteciler de oradaydı.. ama, birlikte çalıştığı hocalardan sadece üç kişi sayabildim.. O hocaların üniversitedeki törende olduğu bana söylendi ama neden cenaze töreninde değildiler? o anda, dekan yardımcılığını yapan kişinin ve diğer hocaların ne olduğunu anladım..
İki yıl Ünsal Hoca'nın derslerine katıldım.. Sadece öğrenmemiz gerekenleri öğretmiyor, hayat hakkında da ne öğrenmemiz gerekiyorsa onları da öğretiyordu.. Çalışıyor olmama ve Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi'nin geleneği olarak derslere devam zorunluluğumuz olmamasına rağmen, hiçbir dersini kaçırmadım.. Hiçbir öğrencisi hiçbir dersini kaçırmadı.. Bazı günleri hatırlıyorum - 401 no.lu anfide hoca kürsüsü üstünde bir gazete ve açık bir kitap, dersi hakkında konuşurken gazetenin başlıklarına bakıyor hatta kitabını da aynı anda okuyordu! Derslerini öğrenci olduğu yıllara ait anıları, medya ve ünlüler hakkındaki fikirleri, iki eski eşi, Türkiye'nin politik tarihi ve en önemlisi - babamızmış gibi verdiği öğütlerle renklendirirdi.. Arkadaş gibi konuşmaya, sorabileceğiniz herhangi bir soruya, herhangi bir konu hakkında düşünmeye hazırdı.. Her zaman öyle sorular sorardı ki verdiğiniz yanıttan emin olamaz, onu araştırma yoluna giderdiniz.. Mezun olalı çok yıl olmasına rağmen, anlattıkları hakkında her kelimeyi hatırlıyorum..
TV'ler konusunda, "Kör bir izleyici olmayın", "Görüntüleri olmayan bir haber hazırlamadığınızdan emin olun" derdi..
gazeteler için, "Yalnız bir gazete okumayın", "Okuyabildiğiniz kadar çok köşe yazarı okuyun", "Haberlerinizi hazırlarken gerçeği koruyun" derdi..
politika için ne yapılması gerektiği hakkında çok şey anlatırdı..
herşeyden önemlisi 'Nasıl yaşanır' üzerine öğütleri tek tek birer pırlantaydı:
"NEDEN?" "Sorun NEDEN?"
"Erkekler veya kızlar, çivi nasıl çakılır bilin. İhtiyacınız olmayacağını düşünmeyin, olacak"
"Erkekler veya kızlar, bitki yetiştirmeyi bilin. İhtiyacınız olmayacağını düşünmeyin, olacak"
"Erkekler veya kızlar, aşık olduğunuz kişiye onu sevdiğinizi söyleyin. Acele edin çünkü ertesi gün diye birşey olmayabilir"
"Sevdiğiniz kişi için elinizden gelenin en iyisini yapın, onu asla üzmeyin, aldatmayın"
"Ellerinizi kullanın ve bırakın nasırlarınız olsun.. Böylece yaşadığınızı hissedersiniz, böylece işçilerin hayatlarını nasıl kazandığını anlarsınız"
"Fanatizm cahil insanların kendilerini dışavurma yöntemidir"
"Aydın ayrık otuna benzer, tek başına biter ve gider, gelmek isteyen arkasından gelir"
"En azından bir yabancı dil öğrenin"
Değerli hocamız Ünsal Oskay.. Sizi bir çift İtalyan ayakkabınız, birçok makale yazmak için telaş içinde oluşunuz, eski daktilonuz (biliyoruz bilgisayarları sevmezdiniz) ve sulamayı sevdiğiniz yeşil yapraklı bitkilerle dolu Dekanlık ofisinizle hatırlayacağız..
Eminim şu anda cennettesiniz..
19 Ekim 2009
:( Fulya
