Herkes bir kavga içinde ve sinirli // Everyone is in a fight and nervous
Medya ve şiddet bunda çok tesirli // Effective ones are media and violence
Koltuğumuzdan kalkmadan biriktiriyoruz öfkeyi // Saving the anger without moving from our chairs
Bilmediğimiz halde komşumuz ne yapıyor hatta kim // Although we dont know what our neighbour does, even who that is
Ben çocukken her birinin kişilikleri vardı etnik kökenleri değil // When I was a child they each had personalities not ethnicities
Şimdiyse öfke kabardıkça görebildiğim dişleri // As anger rises nowadays I can only see is their teeth
Ben çocukken gülümserlerdi şimdiyse peşlerindeler neyse kapabilecekleri // When I was a child they were smiling nowadays runing after as much as they can get
Ülkeler, yönetimler, tarlalar, bahçeler, hatta kalpler parçalanıyor // Countries, managements, lands, gardens, even hearts are broken into pieces
"Barış/huzur nerede?" artık kimse sormuyor // "Where is peace/serenity?" No one asks anymore
Fulya Ozturk Placing
No comments:
Post a Comment